Stageweek 2

Maandag 4 februari 2013.
Vandaag is weer een nieuwe stageweek begonnen. Toen we vanmorgen aankwamen op de afdeling lagen er 7 kindjes, ondanks dat was het een heel rustige dag. Er mochten wat kindjes naar huis en er was geen enkele nieuwe opname.
De grootste uitdaging was af en toe onze ogen open houden, aangezien deze erg zwaar kunnen worden als je lekker zit en er een windje door de afdeling gaat.
's Middags werd even duidelijk dat we in Nederland de kindjes erg vertroetelen en dat men hier meer van de hardere aanpak is. We keken wel even raar op, maar dit hoort nu eenmaal bij deze cultuur.
Na stage hebben we niet veel meer gedaan. Het is ongelofelijk hoe moe je wordt van een rustig stagedagje.

Dinsdag 5 februari 2013.
Vanmorgen begonnen we de stagedag met 5 kindjes. In de loop van de dag mochten er 3 naar huis, en kwam er 1 kindje bij die morgen naar de OK gaat. Dit kindje heeft dus geen zorg nodig op deze eerste opnamedag.
Wel was er vandaag een zorgkindje op de afdeling. Dit kindje lag aan de hartbewaking en heeft een nog onbekend ziektebeeld. In de loop van de dag kreeg dit kindje ontlasting met veel bloed erbij, en toen was het paniek op de afdeling. De moeder van het kindje geloofde niet meer dat het kindje nog lang zou leven, en werd hysterisch. De moeder leek zelf onwel te worden, terwijl ze Jezus vroeg haar kind te genezen. Wij keken hier raar van op, maar hier is het normaal.
Uiteindelijk kreeg het kindje met spoed een echo en een thorax foto, en een bloedtransfusie. Dit laatste ging niet van harte, het infuus moest opnieuw geprikt worden en ook dat lukte niet echt. Toen was het echter 15.00 en mochten wij naar huis. Ik ben erg benieuwd hoe het morgen met dit kindje gaat..
Toen ik me thuis aan het omkleden was, kwam Angelina mijn kamer in, 'Daphneeee doet jou licht het ook niet???'. Nee, die doet het inderdaad niet, net zoals alle andere lichten en apparaten in het huis.... Jammer, de stroom is uitgevallen en Joost mag weten hoe lang het nog duurt.. Nou, dan gaan we toch ff shoppen? ;-)
Dat hebben we dus maar gedaan, hihi. Voor nog geen 15 euro had ik 2 paar nieuwe slippers, en de kwaliteit ziet er nog goed uit ook!
Toen we terug thuis waren deed de stroom het nog niet... Gelukkig duurde het toen niet lang meer, aangezien we ook geen water hadden en we graag allemaal naar een douche verlangde.
Voor onze portomonnee is het te hopen dat dit niet te vaak gaat gebeuren!
's Avonds heb ik nog wat voor school gedaan en ben ik optijd gaan slapen.

Woensdag 6 februari 2013.
Vanmorgen begonnen we de dienst met 5 kindjes, waarvan 1 OK kindje.
Samen met een verpleegkundige ging ik het zorgkindje verzorgen. Ondertussen was dit kindje comateus en reageerde het nergens meer op. Ook bloedde het kindje via de mond en leek het te gaan om een inwendige bloeding, maar er werd verder geen actie ondernomen.
Toen de arts later op visite kwam, reageerde het kindje ook niet meer op pijnprikkels.
Ik vroeg de zuster waarom dit kindje niet naar de IC gaat, als er iets gebeurt hebben wij op de afdeling namelijk niet de juiste materialen om te handelen.
De zuster vertelde me dat ze op de IC weinig tot geen ervaring hebben met kindjes, en dat het kindje daarom niet naar de IC mag. Wel is duidelijk dat, als het kindje stopt met ademen en het reanimatie nodig heeft, het kindje te laat beneden is bij de IC. Eerst moet je wachten op de lift, 2 etages naar beneden en dan nog richting de IC. Laten we dus maar hopen dat dit niet gebeurt.
Toen het kindje bezoek kreeg, werden er wederom gebeden uitgesproken richting Jezus. Dit blijven wij toch wel apart vinden, aangezien je dit in Nederland absoluut niet zo snel ziet.
Verder was het vandaag erg rustig op stage en hadden we enkel een OK opname voor morgen.
We hebben wel gesproken met de hoofdzuster vandaag, en afgesproken dat we een dagje mee mogen lopen op de OK, de verloskamer, de rontgenafdeling en bij de zuigelingen!
Na het eten kregen we nog een koud aardappelkroketje met, wat ik dacht tomatensaus. Nou, dit was dus 'heerlijke' pikante saus waar ik totaal niet van houdt! De rest had ik dus aan Antoine gegeven. Helaas bleef er een dikke vette dot van die saus op mijn vinger achter, dus ik zei op zijn Surinaams: 'Antoine, LIK!', als grapje natuurlijk. Zo zie je maar, ik ben al aardig ingeburgerd.
Toen we net een half uurtje terug waren van de pauze om 14.00 mochten we groeten van de hoofdzuster omdat het zo rustig was.
's Middags hebben we nog betaald voor het tripje van dit weekend en daarna zijn we om boodschappen geweest, waar kaas natuurlijk bovenaan het lijstje stond ;-).
's Avonds heb ik wederom actief aan school gewerkt!

Donderdag 7 februari 2013.
Vandaag alweer ons laatste stagedagje van deze week. Toen we aankwamen op de afdeling, hoorde we meteen dat ons zorgkindje niet meer op de afdeling was (ze was namelijk aangesloten aan een monitor die haar hartslag bijhielden en dat maakte lawaai).
We hoorde dat ze gistermiddag toch is overgebracht naar de IC, omdat ze aan de beademing moest en de kinderafdeling hier niet op uitgerust is.
Later op de ochtend hadden we een paar opnames achter elkaar, je merkt dan meteen dat er wat stress op de afdeling ontstaat, wat totaal onnodig is.
Rond 10 uur mochten Angelina en ik bij de grote artsenvisite zitten. Een keer per week komen de 2 kinderartsen, hun co-assistenten en een verpleegkundige bij elkaar om de kindjes te evalueren en afspraken te maken.
Ook het zorgkindje werd nog besproken, en midden in de bespreking werd de dokter gebeld door de IC: het kindje toonde geen hersenactiviteit meer, en was dus hersendood.
Op dat moment was er nog steeds geen diagnose gesteld.
Een half uur later werd nog eens bevestigd dat het kindje echt overleden was(de machine's waren uitgezet), toen we het hartverscheurende geschreeuw hoorde van de moeder van dit kindje(de IC is pal onder de kinderafdeling).
Het geschreeuw duurde best lang, en ging echt door merg en been. Stiekum was ik wel blij dat het kindje bij de IC lag, en niet meer bij ons op de afdeling...
Antoine, die een verdieping onder ons stage liep, heeft het kindje nog mogen zien toen ze overleden was. Petje af hoor, ik weet niet of ik dat wel had gedurfd. Een uur na het overlijden werd het kindje al opgehaald door een lijkwagen.
's Middags ben ik met een collega om onderzoeken geweest met een kindje (rontgenfoto en ECG) dus de middag was zo voorbij!
Na stage hebben we rustig aan gedaan, ons blog geschreven en gekaart. Morgen gaan we lekker op trip!

Liefs Daphne