Expeditie Bersaba-Para

Vrijdag 1 maart 2013.
Vanmorgen ging de wekker weer lekker vroeg in ons weekend, maargoed, het is voor een goed doel! Om half 8 stonden we klaar bij Zus & Zo, vanwaar we zouden vertrekken.
Etto, de gids, was al druk bezig met het inpakken van de bus, en Jolijn en Annelies volgde ook al snel na ons. Toen was het nog wachten op een collega van Etto.
Rond kwart voor 8 vertrokken we dan, met een tussenstop hier en daar om nog iets te halen, en rond half 10 waren we aangekomen op de plaats waar we met de kajak verdergingen.
Ik zat samen met Angelina in een kajak en dat was meteen een succes... Nog voordat iedereen in het water zat, hadden wij al veel groen van dichtbij gezien, heeeel dichtbij...
Het was voor ons dan ook geen verrassing dat we de hele dag achteraan hebben gekajakt, en dat we veel bosjes hebben meegepakt!
Op een gegeven moment kwamen we terecht in een moeras, allemaal plantjes en smurrie waar we doorheen moesten. Iedere keer als we peddelde, kregen we een heerlijke lading van die smurrie in ons bootje, op onze benen, of erger nog: in ons haar....
Amai, wat was dat ranzig en zwaar zeg, maar Angelina en ik waren er wel goed in moet ik zeggen. Na het eerste moerasstuk konden we lekker wat drinken, eten en zwemmen! Helaas ben ik toen in het water mijn geliefde haarstiekje kwijtgeraakt, waardoor ik moest improviseren. Gelukkig hangen er aan mijn tas allemaal lintjes, waarvan er eentje in mijn haar geknoopt zat als 'stiekje', anders is het echt te warm met los haar!!
De natuur was echt heel mooi, Angelina en ik kunnen het tenslotte weten, wij hebben er het meest van gezien haha.. Toen we verder gingen, kwamen we nog vele moerasdelen tegen.
Na 3 uur kajakken gingen we ergens eten. We stopten bij een jagerskamp en kregen Roti te eten die Etto eerder die morgen had gehaald. Na een lekkere lunch was het ongeveer nog een half uur tot ons kamp waar we zouden overnachten.
Na 5 minuten kwamen we al bij een obstakel, zo groot, daar konden we echt niet door. Het waren gewoon bomen en grond midden in de rivier! O MY GOD dacht ik, hoe gaan we nu verder??!! Maar, no spang, we gaan gewoon door de jungle tussen de bomen door...
Nou, held dat ik ben, ik vond er niks aan! Ik was blij dat we er weer uit konden, maar het is wel leuk om een keer meegemaakt te hebben.
Met mijn allerlaatste kracht zijn we toen verder gegaan naar het kamp. Etto wist niet precies waar het was, dus soms moest hij even kijken.. Bij een van die keren was ik ervan overtuigd dat we er waren, dus ik was al helemaal blij natuurlijk. Totdat Etto en Jolijn weer terug kwamen, NOOOOOOOOOOO. Nog een stuk verder, pfffffffff.
Gelukkig was dat maar een klein stukje, en ik was ZO blij dat we er waren..
Aangekomen op het kamp, moesten we alles nog opzetten. De keuken en de slaapplaats.
Antoine ging samen met Etto nog 'ff' een boom kappen voor het kamp, terwijl wij het kamp bladerenvrij probeerde te krijgen, en dit terwijl we zwaaaaar belaagd werden door muggen.
Nadat de boom in de juiste positie werd gezet, konden de hangmatten & klamboe's opgehangen worden.
Daarna gingen we ons baden in de rivier, want stromend water hebben we hier niet. Dus de kajak in, en een stukje terug kajakken waar we konden wassen.
We sopten ons in in de kajak, en sprongen daarna in het water. De kunst is om er daarna weer in te komen. Antoine ging er als eerst in, gevolgd door Angelina. Helaas lukte het Angelina niet om de kajak recht te houden en ging de boot ondersteboven!
Echt, ik kwam niet meer bij! Antoine en Angelina ook niet, maar toen kwamen we tot de conclusie dat we terug moesten zwemmen.... Hoe dichter we bij het kamp kwamen, hoe viezer het water weer werd. Het leek steeds meer op moeras, en dat terwijl we net 'schoon' waren! Maar, dat mocht te pret niet drukken want het was gewoon hilarisch.
Helaas ben ik toen wel mijn jurkje kwijtgeraakt in het water.
Toen het begon te schemeren hebben we nog een wandeling gemaakt door de jungle en optijd weer terug gegaan omdat een groot deel prive terrein was.
Daarna ging Etto pasta voor ons koken, en vlak daarna zijn we naar onze hangmat gegaan en hebben een poging gedaan tot slapen. Dit viel echter niet mee, het lag niet echt comfortabel en het was ook nog eens best fris. Halverwege de nacht werd ik wakker omdat ik moest plassen, maar dat heb ik mooi uitgesteld tot de morgen aangezien er hier geen WC's zijn en je dus gewoon met de billen bloot moet in de natuur....

Zaterdag 2 maart 2013.
Na een slapeloze nacht kwam ik uit mijn hangmat met de gedachte 'AUWWWW mijn lijf doet zeer', echt mijn handen, schouders en rug.. Meteen maar een ibuprofennetje ingenomen en ik kon er weer tegenaan deze dag. Eerst hebben we de slaapplaats afgebroken en alles opgeruimd. Na het ontbijt was het inpakken geblazen, alles weer in de kajakken en gaaaaan.... Vandaag zat ik met Jolijn in de kajak, en dat ging een stuk beter.
Onderweg zijn we gestopt bij een oud dorpje waar vroeger mensen leefde, maar nu niet meer. Grappig om te zien, en we weten hoe primitief die mensen geleefd hebben.
Na 1,5 uur kajakken moest ik bij Etto in de kajak, omdat ik de langzaamste was haha.
Hij kan als een malle kajakken, dus het was wel een stuk minder zwaar bij hem in de kajak.
Onderweg kwamen we steeds meer tekenen van leven tegen, veel oude plantages wat nu kleine dorpjes geworden zijn! Veel van deze dorpjes zijn tegenwoordig met de auto te bereiken, dus alle voedsel etc. kan in de stad gehaald worden.
Na 3 uur kajakken kwamen we al aan waar we zouden gaan lunchen. Ter plekke bedachten we om met onze allerlaaaatste krachten door te kajakken naar White Beach(een resort aan het water), nog zo'n 30 minuten verder. Wat was ik blij dat we daar aankwamen zeg, ik kon niet meer!
En daarbij was ik ook nog eens flink aan het verbranden, dus het was tijd voor schaduw!
We kregen nog lekker nasi te eten, en daarna gingen we weer terug richting Paramaribo.
Onderweg konden we veel ouderwetse dorpjes zien met de echte Surinaamse huisjes, wat erg leuk was.
Terug bij Zus & Zo mochten wij onze beenspieren nog gebruiken, want wij moesten nog naar huis fietsen. Rond half 7 waren we weer thuis, gelukkig!
Dat was dus meteen door naar de WC, gevolgd door een lekkere douche!
Om 8 uur heb ik gegroet en ben ik lekker naar bed gegaan, ik was kapot.

Zondag 3 maart 2013.
Vanmorgen was ik optijd wakker, en heb ik lekker gefacetimed met thuis!
Daarna ben ik maar begonnen aan het schrijven van mijn blog van dit weekend..
Soms is het nogal een kunst om weer een blog in elkaar te flansen hoor!
Rond half 12 zijn we samen met Jolijn en Annelies richting Fort Zeelandia gegaan. Om 12 uur begon daar weer een rondleiding met uitleg over de geschiedenis over Suriname en het fort. Ik vond het persoonlijk nogal saai en langdradig. Dat in combinatie met de warmte maakte het nogal slaapverwekkend...
Na een uur was het, gelukkig, voorbij en hebben we nog wat gedronken. Daarna zijn we weer eens richting de MacDonalds gegaan voor een lekker broodje + McFlurry!
Plannen voor de rest van de dag: niet al te veel en lekker rustig aan!

Liefs Daphne.